8.29.2006
xenética
contándolle un día á madriña, do xeito máis inocente do que son capaz, as miñas evolucións e peripecias como nadadadora amateur nas piscinas do bairro do lado, ela veuno claramente. o xen competitivo, digo. coma se falasemos de chícharos, dixo que era un xen dominante do meu carácter. engadiu, con bo tino que “se nen na piscina non es quen de evitar o pique cos que nadan na rúa do lado, é que o do teu xen é cousa seria”de non ser por ese xen, se cadra non remataba este mes de agosto como o remato: con menos sensación de vrao que nunca, baldada como poucas veces e cos miolos preto de estourar en máis dunha ocasión. pero despois do medio ano na ciutat, con hibernación profesional (ergo xenética) incluída, sei que se me dan a elixir entre telo ou non telo, escollo telo. e hipertrofiado se fai falta..
agora, iso si, durante catro ou cinco días, gardareino no caixón mentres tome viños co pisuergo e me deixe (por fin) perder entre as rúas de bilbao e os seus ocasionais habitantes rusos.
# posted by senalcume @ 2:03 PM 
Comments:
<< Home
pásao moi ben! xa me contarás qué tal eses rusos, eu falareiche dos cubanos...
# posted by 
: 10:02 AM
: 10:02 AM
aproveite os bos aires euscáricos, que boa falta fai un gharbeo por aí.
e máis despois deste agosto esquecíbel...
agardámoste á volta. xa che contarei que se mandou a túa amiga s. de traca!
Postar um comentário
e máis despois deste agosto esquecíbel...
agardámoste á volta. xa che contarei que se mandou a túa amiga s. de traca!
<< Home
